Rozdział 2

Mała, Potteromaniaczka, Akneri, Mania , dziękuję wam za 5 komentarzy i przepraszam że nie napisałam dialogów tak jak mówiłyście no ale już dawno miałam to napisane i nie chciało mi się tego poprawiać. 

~*~*~*~*~*~*~

    Granger nawet się nie waż! – Powiedział po czym wyjął różdżkę i skierował w jej stronę. Ale 

Hermiona była dość szybka więc wyjęła różdżkę i przycisnęła ją do jego piersi.
- Nie próbuj we mnie rzucić choć by jedno zaklęcie! – Warknęła szatynka.
 – Bo co mi zrobisz? – Spytał ironicznym głosem ślizgon.
 – Nie chciał byś wiedzieć!
 – Hahaha, ale się ciebie boje. Uważaj bo ci się uda. – Znowu powiedział ironicznym głosem. Gryfonka już miała rzucić w niego jakimś zaklęciem, ale Zabini wszedł do wagonu.
 – O, tu jesteś smoku! Wszędzie cię szukałem, nie sądziłem, że będziesz z Mioną. Widocznie się myliłem. Szukałem cię bo już nie mogłem wytrzymać z Parkinson. – Oznajmił trochę zaskoczony tą sytuacją.
 – Zabini! Jak to? Nie mogłeś wytrzymać z waszą ukochaną przyjaciółką Pansy? – Spytała z ironią w głosie.
 -  Nawet tak nie mów, rzygać mi się chce jak na nią patrzę. – Powiedział z odrazą gdy nagle do wagonu wpadła Ginny strasznie zdziwiona tą sytuacją.
 – Miona co ty tu robisz z nimi?! – Spytała gapiąc się na nich ze zdziwieniem,  a brązowo oka odpowiedział.
 – Sama zadaję sobie to pytanie.
 – Siema wiewióro! Jak byś nie zauważyła to ja też tu jestem, nawet się ze mną nie przywitasz. – Powiedział oburzony Blaise.
 – Cześć gburze.
 – Tylko tyle?
 – A co? Mam ci się rzucić w ramiona? – Zabini przytaknął i spojrzał na nią zachęcająco a ona tylko popatrzyła na niego jak na kogoś chorego psychicznie i puknęła się w czoło palcem. Była ubrana w miętowe rurki, bluzkę trochę ciemniejszego koloru spodni z odkrytym ramieniem i jasno kawowe lity z ćwiekami. Na prawej ręce miała zegarek i kilka bransoletek. Włosy miała uczesane w koński ogon.(Ubranie , nie napisałam torebki,szalika i okularów bo zrobiłam tak,że Ginny ich nie ma) Smok i Miona stali jak wryci i patrzyli na nich. W końcu blondynowi przywróciło mowę.
– Diable co ty bierzesz? – Zdziwił się Draco zachowaniem przyjaciela, Hermiona tak samo się zdziwiła jak on.

~*~*~*~*~*~*~

Tak, wiem że jest krótkie no ale jest. Nie liczy się długość a treść. Następnym rozdziałem będziecie pewnie zaskoczeni. Niestety nie pojawi się on tak szybko ponieważ 4 kwietnia mam egzamin tak więc pewnie będzie w weekend lub jeszcze dzisiaj w co bardzo wątpię. Jeśli to czytacie bardzo was proszę zostawcie komentarz nawet jeśli on ma być z krytyką, A no i  jeszcze bardzo wam dziękuję za ponad 250 wyświetleń!

 Pozdrawiam, Noxi :*